Ο δεύτερος τόμος των Ποιημάτων τον Νικηφόρου Βρεττάκου περιλαμβάνει ποιήματα από τις συλλογές Το βάθος τον Κόσμου, 1961, Οδοιπορία, Γ` τόμος 1972, Διαμαρτυρία, 1974, Ωδή στον ήλιο, 1974, Το ποτάμι Μπυές και τα εφτά ελεγεία, 1975, Το απογευματινό ηλιοτρόπιο, 1976, καθώς και τέσσερα ποιήματα από τα τυπωμένα μεταγενέστερα σε περιοδικά με τον τίτλο Τα παραλειπόμενα. Το βάθος του Κόσμου είναι το μεγαλύτερο σε όγκο έργο του ποιητή και όπως βγαίνει από τον ποιητικό πρόλογο και επίλογό του, γράφτηκε ανάμεσα στις χρονολογίες 29 Μαρτίου 1958 - 29 Μαρτίου 1959 και τυπώθηκε ύστερα από δυο χρόνια επεξεργασίας το 1961. Τα υπόλοιπα ποιήματα είναι γραμμένα στα δικτατορικά και μετα-δικτατορικά χρόνια, στην ελβετική Διεθνή Παιδούπολη Πεσταλότσι, όπου ο ποιητής πέρασε φιλοξενούμενος τα τρία πρώτα χρόνια της αυτοεξορίας του (1967-1971), στο Παλέρμο, όπου εργάστηκε ως το 1974 στο Κέντρο Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών και στην ιδιαίτερή του πατρίδα την Πλούμιτσα της Λακωνίας όπου ζει μόνιμα τα τελευταία χρόνια ύστερα από την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Στον τόμο αυτό δεν περιλαμβάνονται οι δυο τελευταίες ποιητικές τον συνθέσεις, Προμηθέας ή το παιχνίδι μιας μέρας, 1978 και Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη, 1981, που κυκλοφορούν σε αυτοτελείς εκδόσεις. Η σειρά των ποιημάτων ακολουθεί εδώ, όπως και στον πρώτο τόμο, την χρονολογία της έκδοσης των συλλογών, με εξαίρεση τον Αποχαιρετισμό στον ελληνικό ήλιο, που γράφτηκε τις τελευταίες μέρες του Οκτώβρη του 1967, λίγες μέρες πριν από την αναχώρηση του για την Ελβετία και είχε περιληφθεί στη συλλογή Διαμαρτυρία. Προτάσσεται όλων των ποιημάτων της περιόδου εκείνης που αποτέλεσαν τον τρίτο τόμο της εκλογής Οδοιπορία.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]