Ο Μάρκος φυλακίζει την Ισμήνη στον κόσμο του δικού του εθισμού και την κάνει αποδέκτη της ιστορίας του, του βιογραφικού του, θεατή της διάλυσης και των πισωγυρισμάτων του. Τη διαλέγει και τη χρίει ιδανική, ένα μυαλό μεγάλο, μια καρδιά πλατιά που θα χωρέσει όλο τον δικό του πόνο και το παράπονο. Στο πρόσωπό της θα αναζητήσει μια οικογένεια, αυτή που ποτέ δεν είχε, αυτή που δημιουργεί συνεχώς στο διάβα του για να την ποδοπατήσει στη συνέχεια. Στη διαδρομή θα βάλει σε εφαρμογή σχέδια εκδίκησης με ολέθριο αντίκτυπο σε ενόχους και αθώους, και θα οδηγηθεί σε παράλογες θυσίες και σφαγές. Γιατί νιώθει πως η ανθρωπότητα του χρωστάει και πως όλοι έχουν βάλει ένα πετραδάκι στη δυστυχία του. Χορός μίσους, πείσματος, άφεση και μαρτύρια της έλλειψης και των αυξομειώσεων της βαρύτητας. Η αιχμαλωσία στο βασίλειο της αβεβαιότητας και του Κεραυνού. Ένας χορός από ασυνείδητες συμφωνίες, δύο πρόσωπα που ζητάνε να λυτρωθούν από μια τρίτη ασφυκτική παρουσία για να μπορέσουν να ζήσουν μια ευτυχία που όλο αναβάλλεται, καταλαβαίνοντας πολύ αργά πως αυτός ο τρίτος είναι που τους κρατούσε μαζί.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]