Ένα παιδί μεγαλώνει ανάμεσα σε πολλά άλλα παιδιά. Κοιμάται στις Ομάδες, τρώει στην Τραπεζαρία, πηγαίνει σχολείο στο Σχολείο. Γιατί η μάνα του όλα αυτά τα χρόνια -από την πρώτη δημοτικού- δεν ήρθε να τον δει;
Λαβαίνει όμως γράμματά της. Από τη διεύθυνση του θείου του. Αυτός τον έφερε εδώ. Της γράφει στην ίδια διεύθυνση, δεν ξέρει άλλη.
Τα Σύρματα τον κλείνουν σ` ένα τεράστιο παραλληλόγραμμο. Εκεί που σταματούν ξεκινά ο άλλος κόσμος, ο έξω. Εκεί που αρχίζουν τελειώνει ο δικός του κόσμος, ο μέσα. Μήπως δεν επιτρέπουν την είσοδο και στον χρόνο; Έχει φτάσει στην πέμπτη τάξη. Κι αυτή η χρονιά θα ξεκινήσει όπως όλες οι προηγούμενες.
Ένα μυθιστόρημα για την παιδική ηλικία, για το βαθύ μέσα και το αχανές έξω, για τα περάσματα ανάμεσά τους.
Ένα βιβλίο για τις Παιδοπόλεις που, από το 1947 έως το 1998, συνυπήρχαν βουβά με τις υπόλοιπες πόλεις της ελληνικής επικράτειας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]