Ο Περικλής πιθανολογείται ότι γράφτηκε το 1607 - 1608 και παραστάθηκε το 1608, όταν τα θέατρα του Λονδίνου επανέλαβαν για λίγο τη λειτουργία τους, σ` ένα φωτεινό διάλειμμα μιας επιδημίας πανώλης που έπληξε τη μεγάλη πόλη εκείνη τη χρονιά. Η επιδημία εκδηλώθηκε την άνοιξη του 1608, κόπασε για λίγο και επανήλθε στις 28 Ιουλίου, οπότε τα θέατρα έκλεισαν πάλι και παρέμειναν κλειστά ως το 1609. Όσο κι αν είχε αναβαθμιστεί κοινωνικά η τέχνη τους, η ζωή δεν ήταν εύκολη για τους επαγγελματίες θεατρίνους της εποχής. Για πολλά έργα του σαιξπηρικού κανόνα μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι μοναδικά, για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Ο Περικλής όμως έχει κερδίσει μια διπλή αρνητική διάκριση. Είναι το μόνο σαιξπηρικό έργο που σώζεται σε μία μόνο νοθευμένη έκδοση, το Κουάρτο του 1609, ένα από τα πιο παρεφθαρμένα θεατρικά κείμενα της εποχής. Είναι επίσης το μόνο έργο, απ` όσα αποδίδονται ολόκληρα ή κατά το μεγαλύτερο μέρος στον Σαίξπηρ, που δεν περιλαμβάνεται στο Πρώτο Φόλιο του 1623. Για τις υπόλοιπες μεταγενέστερες προσθήκες στον κανόνα, τα πράγματα διαφέρουν σημαντικά και η απουσία τους από το Φόλιο δεν προκαλεί απορίες: οι Δύο ευπατρίδες συγγενείς είναι έργο επώνυμης συνεργασίας του Σαίξπηρ με τον Φλέτσερ, ενώ από τον Τόμαςς Μόρ και τον Εδουάρδο Γ`, μόνο αποσπάσματα μπορεί να αποδοθούν με βεβαιότητα στον Σαίξπηρ. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]