Το βιβλίο αυτό είναι ένα προσωπικό λογοτεχνικό εγκόλπιο, μια `μυριόβιβλος` σε μικρογραφία. Κατά την περιδιάβασή μου στον συναρπαστικό κόσμο της τέχνης του λόγου διαπίστωνα με έκπληξη παράδοξες και γοητευτικές συναντήσεις. Καθώς συνδιαλεγόμουν εγώ με τα κείμενα, έβλεπα πως κι αυτά συνδιαλέγονταν μεταξύ τους. Άλλοτε ο διάλογος αυτός ήταν ηθελημένος -υπήρχε δηλαδή συνειδητή επίδραση- κι άλλοτε όχι. Συνειδητοποιούσα έτσι πως ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβουμε τη λογοτεχνία ήταν η ίδια η λογοτεχνία. (...) Το βιβλίο, λοιπόν, ετούτο είναι απότοκος (...) της επιδίωξης να καταθέσω τα ευρήματα που συνάθροισα κατά τον μακροχρόνιό μου διάπλου στα κείμενα και της -περισσότερο ενστικτώδους παρά εσκεμμένης- προσπάθειάς μου να φτιάξω τον δικό μου καθαρά ιδιωτικό κανόνα. Ως προς τον χαρακτήρα των κειμένων που το απαρτίζουν, πιστεύω πως δεν είναι ούτε ακριβώς άρθρα, ούτε φιλολογικές μελέτες, ούτε δοκίμια. Θα τα χαρακτήριζα `κέντρωνες` για τη λογοτεχνία. Όλα, εκτός από τον `Δαιμονισμένο Αρλεκίνο` που παρουσιάστηκε στο `Δέντρο`, δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στην `Αυγή`. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]