Ηθικές διδασκαλίες είχαν όλοι οι λαοί, αλλά δεν τις μελετούσαν με το πνεύμα της μηχανικής υποχρέωσης που έχει και επιβάλλει η ηθική της εποχής μας. Οι διδασκαλίες αυτές είχαν ριζικά θρησκευτικό χαρακτήρα και στόχους οντολογικούς, ήθελαν δηλαδή να ολοκληρώσουν πνευματικά τον άνθρωπο και να λύσουν όλα τα ζητήματά του, και αυτά που ονομάζουμε σήμερα μεταφυσικά. Η Νταμμαπάντα είναι ένα τέτοιο αριστουργηματικό βουδδιστικό κείμενο, που η μελέτη του ήταν τρόπος πραγμάτωσης υψηλών σκοπών. Σ` αυτήν ο Βουδδισμός και οι πνευματικές του αξίες παρουσιάζονται με μοναδική ομορφιά και καθαρότητα, με αποτέλεσμα το κείμενο αυτό να αποτελεί και ένα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
