Λέει ο Baudelaire: `ή δουλειά του μοναχικού μοντέρνου ανθρώπου είναι να απελευθερώσει από τη μόδα ό,τι ποιητικό μέσα στο ιστορικό μπορεί να περιλαμβάνει αυτή, να εξάγει το αιώνιο από το μεταβατικό`. Σ` αυτό εδώ το βιβλίο θα επιχειρηθεί να διασαφηνιστεί ή σχέση της μόδας με τη σύγχρονη τέχνη - κι αμέσως βέβαια τίθεται το ερώτημα: ποια είναι τα όρια μεταξύ μοντέρνας καί σύγχρονης τέχνης; Ποιες οι ομοιότητες καί οί διαφορές τους; Κάτι το οποίο είναι μοντέρνο, είναι ή δεν είναι σύγχρονο καί κάτι το οποίο είναι σύγχρονο είναι μοντέρνο; Ποια τα όρια σύγχρονου καί επίκαιρου; Ποια ή σχέση της μόδας με όλα αυτά; Αναγνωρίζουμε πάντως πλέον στην τέχνη καί τη μόδα πολλές κοινές αρχές, ενώ παλιότερα θεωρούσαμε ότι ή τέχνη μόνο συγκατέβαινε καί παρείχε στη μόδα σχήματα καί ιδέες. Τα όρια είναι εδώ καί καιρό αμοιβαίως διαπερατά. Ή μόδα αντλεί από τίς τέχνες, τόσο τίς εικαστικές όσο καί τίς παραστατικές, σε βαθμό πού δεν έχει προηγούμενο. Οί συνδυασμοί πού κάνει είναι οί πληρέστεροι καί οί αποτελεσματικότεροι σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο τομέα, εκτός ίσως από την όπερα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]