Ο Ελληνισμός της Ανατολής ήταν καταδικασμένος στην αδιαφορία και στην εγκατάλειψη. Αυτή ήταν η βούληση των μεγάλων της εποχής. Τελικά, τι έμεινε από τον ακμαίο αυτό Ελληνισμό; Αν εξαιρέσουμε τους ομογενείς της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που και αυτοί διαρρέουν σταδιακά, σήμερα οι μόνοι που έμειναν και `φυλάγουν Θερμοπύλες`, είναι μερικές χιλιάδες Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη και κάποιες εκατοντάδες στην Ίμβρο και Τένεδο. Φυσικά, σ` αυτούς δεν περιλαμβάνονται οι κρυφοί χριστιανοί του Πόντου, που είναι σίγουρο ότι υπάρχουν, αλλά δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν τοπικά, ποσοτικά και ποιοτικά. Πάντως, ένα είναι βέβαιο: Τόσο οι φανεροί, όσο και οι κρυφοί χριστιανοί, όσοι και αν είναι, μαζί με τους Έλληνες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αυτούς που έμειναν εκεί, αποτελούν την εμπροσθοφυλακή και τους πρεσβευτές του Ελληνισμού στην `καθ` ημάς Ανατολή`. Ο Ελληνισμός της Ανατολής αντέχει ακόμη!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]