"Σκιές"
Σκιές φώτισαν ενός άλλου ουρανού,/
ενός δακρύβρεχτου συγκινητικού δειλινού,/
που χάθηκαν, που πνίγηκαν, που σώθηκαν,/
που έκαναν πως αναστέναξαν,/
στα ρόδια των σαν φανταστικών κοιλάδων,/
με το φόντο ενός ξεχειλίζοντος στην αλμύρα/
να προσμένει ανώτερες ευοίωνες αισθαντικότητες,
χρυσού και αργυρού ν` αγναντέψει ωκεανού... (από τη σελ. 59 του βιβλίου)
