Η Ήπειρος είναι ένας τόπος που αντιστέκεται. Η φύση εδώ, έστω και ερήμην μας, θαυματουργεί κάθε στιγμή. Το τοπίο, ακατάβλητο απ΄ το χρόνο κι ανέγγιχτο απ΄ την ανθρώπινη παράνοια, συνιστά ένα είδος ιερότητας χειροπιαστής και ψηλαφείται, περπατιέται, βλέπεται. Ο Νίκος Δεσύλλας, μέσα από ένα συλλεκτικό απόκτημα 180 σελίδων, και 174 έγχρωμων φωτογραφικών ντοκουμέντων, περπάτησε, ψηλάφισε και είδε γοητευμένος αυτή την άλλη Ήπειρο του θρύλου, της μοναχικότητας και του ιδιότυπου κάλους. Οι φωτογραφίες του, άψογες τεχνικά, εμψυχώνονται επιπλέον από συγκίνηση αυθεντική η οποία ποτέ δεν εκφυλίζεται σε τουριστικό συναισθηματισμό (το μεγάλο κίνδυνο των φωτογράφων). (...) Τα κείμενα είναι του Χριστόφορου Μηλιώνη. Η όλη ιδέα, νομίζω, ενέχει το στοιχείο της επιστροφής στη γενέθλια γη, του ξανακερδίσματός της. Ο Δεσύλλας φωτογραφίζει την Ήπειρο αγναντεύει από την Μουργκάνα και τα Τζουμέρκα εκείνο το κομμάτι της που από πολύ παλιά δοκιμάζεται. Όταν οι πατρίδες κόβονται σε κομμάτια, τότε έρχονται οι δημιουργοί για να επουλώσουν τις πληγές. Είναι οι μόνοι που το μπορούν αλλά και το δικαιούνται.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]