Στην `Προέλευση της γεωμετρίας` ο Χούσερλ, με μέθοδο κυρίως απορητική, διατυπώνει θέσεις που εξακολουθούν να έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη. Προπάντων επιτυγχάνει να διανοίξει σε όλο της το πλάτος τη σχέση ανάμεσα στη γλώσσα, την επιστήμη και την ιστορία: η γλώσσα φωτίζεται ως εγγυητής της ιδεατότητας του νοήματος και φορέας της ιστορικότητας. Αυτή η θεματοποίηση της γλώσσας δεν θα ήταν ωστόσο έγκυρη, εάν δεν παρέπεμπε στον πρακτικό κόσμο της καθημερινότητας και, ταυτοχρόνως, δεν προβαλλόταν στην τελεολογία του Λόγου. Με στόχο να δοθούν κάποιες πρώτες εξηγήσεις στον Έλληνα αναγνώστη, το κείμενο του Χούσερλ συνοδεύεται εδώ από επιλεγμένα αποσπάσματα των συναφών μελετών του Ζακ Ντεριντά και του Μωρίς Μερλώ-Ποντύ, που αναλύουν, το καθένα με το δικό του ξεχωριστό ύφος, τη σχέση ιστορίας, γλώσσας και ιδεατότητας του νοήματος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
