Ηταν Γαλάτης ιστορικός και χριστιανός επίσκοπος στην πόλη Τουρ. Το πλήρες όνομά του ήταν Γεώργιος Φλωρέντιος Γρηγόριος (Λατ. Georgius Florentius Gregorius).
Ο Γρηγόριος αποτελεί την κύρια ιστορική πηγή της Μεροβίγγειας ιστορίας. Έγραφε —κατά την άποψη κάποιων εσκεμμένα ώστε να έχει μεγαλύτερη λαϊκή απήχηση— με ανορθόγραφο και γεμάτο βαρβαρισμούς τρόπο στην υστερολατινική.
Το πιο αξιόλογο έργο του είναι το Decem Libri Historiarum (Δέκα Βιβλία Ιστορίας), γνωστότερο με τον μεταγενέστερο τίτλο Historia Francorum (Ιστορία των Φράγκων). Ιδιαίτερα διαδεδομένες υπήρξαν οι φανταστικές διηγήσεις του στις οποίες περιγράφονται θαύματα αγίων, και ειδικότερα τα τέσσερα βιβλία με τα θαύματα του Μαρτίνου της Τουρ. Ο τάφος του Αγίου Μαρτίνου αποτελούσε σημαντικό πόλο έλξης κατά τον 6ο αιώνα και τα συγγράμματα του Γρηγορίου συντέλεσαν στην προώθηση αυτής της λατρείας.