Γεννήθηκε το 1905 στο χωριό Ζαμπλότοφ της Αν. Γαλικίας (σημ. Ουκρανία), όπου έζησε ως τα 16 του χρόνια σ’ έναν κόσμο άγνωστο σ’ εμάς σήμερα: τον κόσμο του χασιδικού Εβραϊσμού, στις παρυφές της επικράτειας των Αψβούργων. Στη Βιέννη, όπου η τηρουμένων των αναλογιών εύπορη οικογένεια εγκαθίσταται το 1916, γίνεται μαθητής και αργότερα συνεργάτης του Άντλερ. Το 1927 μετακομίζει στο Βερολίνο, όπου εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής και εμπειρογνώμων για θέματα κοινωνικής πρόνοιας. Μέσα από την «Κοινότητα των καλλιτεχνών» (Künstlerkolonie) συναναστρέφεται τον Μπρεχτ, τον Νταίμπλιν και τον Καίστλερ, φίλο έκτοτε διά βίου. Μέλος του γερμανικού ΚΚ, το 1933 συλλαμβάνεται από το ναζιστικό καθεστώς, τον ελευθερώνουν ως Αυστριακό πολίτη, και εγκαταλείπει τη Γερμανία. Το 1937 οι σταλινικές εκκαθαρίσεις τον οδηγούν στη ρήξη με το ΚΚ. Τότε ξεκινά η μεγάλη του θεωρητική αντιπαράθεση με τον ολοκληρωτισμό. Μετά τον πόλεμο εγκαθίσταται οριστικά στο Παρίσι. Παράλληλα με τη δραστηριότητά του ως ελεύθερου συγγραφέα, εργάζεται ως σύμβουλος των εκδόσεων Καλμάν-Λεβύ και της γαλλικής κυβέρνησης σε θέματα πολιτισμού. Η τριλογία Δάκρυ στον Ωκεανό θεωρείται το αριστούργημά του.

περισσότερα...