Ο Αλμπέρτο Μπρέτσια ήταν Αργεντινός καλλιτέχνης και σκιτσογράφος, γεννημένος στην Ουρουγουάη. Ο γιος του, Ενρίκε Μπρέτσια, και η κόρη του, Πατρίσια Μπρέτσια, είναι επίσης καλλιτέχνες κόμικς.
Ο συγγραφέας κόμικς Φρανκ Μίλερ θεωρεί τον Μπρέτσια ως έναν από τους προσωπικούς του μέντορες, δηλώνοντας μάλιστα (σχετικά με τη νεωτερικότητα στα κόμικς): «όλα ξεκίνησαν με τον Breccia».
Γεννημένος στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, ο Breccia μετακόμισε με τους γονείς του στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, όταν ήταν τριών ετών. Αφού τελείωσε το σχολείο, ο Breccia εργάστηκε σε ένα εργοστάσιο συσκευασίας εντόσθιων και το 1938 βρήκε δουλειά στο περιοδικό El Resero, όπου έγραφε άρθρα και σχεδίαζε τα εξώφυλλα.
Ξεκίνησε να εργάζεται επαγγελματικά το 1939, όταν προσλήφθηκε στον εκδοτικό οίκο Manuel Láinez. Εργάστηκε σε περιοδικά όπως τα Tit-Bits, Rataplán και El Gorrión, όπου δημιούργησε κόμικς όπως τα Mariquita Terremoto, Kid Río Grande, El Vengador (βασισμένο σε ένα δημοφιλές μυθιστόρημα) και άλλες διασκευές.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 έγινε επίτιμο μέλος της «Ομάδας της Βενετίας», η οποία αποτελείτο από Ιταλούς καλλιτέχνες που ζούσαν στο εξωτερικό, όπως οι Hugo Pratt, Ivo Pavone, Horacio Lalia, Faustinelli και Ongaro.[3] Άλλα επίτιμα μέλη ήταν οι Francisco Solano López, Carlo Cruz και Arturo Perez del Castillo. Μαζί με τον Hugo Pratt, ίδρυσε την Pan-American School of Art στο Μπουένος Άιρες. Το 1957 εντάχθηκε στον εκδοτικό οίκο Editorial Frontera, υπό τη διεύθυνση του Héctor Germán Oesterheld, όπου δημιούργησε αρκετές ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Ernie Pike. Το 1958 η σειρά του Breccia Sherlock Time δημοσιεύτηκε στο περιοδικό κόμικς Hora Cero Extra, με σενάρια του Oesterheld.
Το 1960 άρχισε να εργάζεται για ευρωπαϊκούς εκδότες μέσω μιας καλλιτεχνικής εταιρείας με έδρα το Μπουένος Άιρες: για τον βρετανικό εκδοτικό οίκο Fleetway σχεδίασε μερικές ιστορίες γουέστερν και πολέμου. Αυτή η περίοδος δεν διήρκεσε πολύ. Ο γιος του, Enrique Breccia, σχεδίασε επίσης μερικές ιστορίες πολέμου για τον Fleetway στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όπως το Spy 13.
Ο Breccia και ο Oesterheld συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα από τα πιο σημαντικά κόμικς στην ιστορία, το Mort Cinder, το 1962. Το πρόσωπο του αθάνατου Cinder είναι εμπνευσμένο από τον βοηθό του Breccia, Horacio Lalia, ενώ η εμφάνιση του συντρόφου του, του αντιπάλου Ezra Winston, είναι στην πραγματικότητα του ίδιου του Breccia. Η σειρά Cinder και Winston ξεκίνησε στις 26 Ιουλίου 1962, στο τεύχος Nº 714 του περιοδικού Misterix, και συνεχίστηκε μέχρι το 1964.
