«Καθήκον; Φιλοδοξία; Λάθος; αυτό ας το κρίνουν άλλοι! Γιατί όταν εμείς οι ίδιοι κρίνουμε τον εαυτό μας είμαστε γεμάτοι επιείκεια».
Η παρούσα μελέτη εξετάζει τη συναρπαστική σταδιοδρομία του Χρ. Ξανθόπουλου-Παλαμά, ενός εκ των σπουδαιότερων προσωπικοτήτων της ελληνικής διπλωματίας κατά τoν 20ό αιώνα. Φιλοδοξεί να εξερευνήσει διάφορες πτυχές του διπλωματικού εαυτού, όπως την ανάπτυξη φιλικών και ανταγωνιστικών σχέσεων μέσω της υπηρεσίας, αλλά και της ενασχόλησης με τα γράμματα ως μέσου διαφυγής από τη συχνά πεζή καθημερινότητα. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στο πώς το διπλωματικό καθήκον ερμηνεύεται σε συνθήκες ενός αυταρχικού καθεστώτος, ειδικά σε σχέση με τη μοιραία απόφασή του να αναλάβει υπουργικά καθήκοντα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας.
