Και δέθηκαν με τα δεσμά του γάμου. Και έκαναν οικογένεια. Και απολάμβαναν την αληθινή ευτυχία, τον ανίκητο στη μάχη έρωτα. Ανίκητο; Έτσι πίστευε ο Στέφανος. Μέχρι που εμφανίστηκε Εκείνος. Ο Αντίζηλος! Και θέλησε να του την πάρει.
Και αυτός πάλεψε, με νύχια και με δόντια, να την κρατήσει. Ο Αντίζηλος, όμως, είχε πολλά προσόντα και ήταν δυνατός, πολύ δυνατός. Και Εκείνη, αφού αντιστάθηκε όσο μπορούσε, πέταξε στον Στέφανο ένα πικρό χαμόγελο και πήγε με τον Αντίζηλο. Και αυτόν τον άφησε μόνο, με τον πόνο και με τα παιδιά του.
Πέρασαν τα χρόνια και ο Στέφανος μπόρεσε και στάθηκε στα πόδια του. Και μεγάλωσε τα παιδιά του. Και τα πάντρεψε. Και γνώρισε καλή και νέα σύντροφο. Και μετά… Μετά εμφανίσθηκε στη ζωή του… Αυτός.
