« Ολοκλήρωσα Ζαν Κοκτώ – Τα τρομερά παιδιά. Τί αξιομνημόνευτο βιβλίο ! Viva ! »
–PATRICIA HIGHSMITH,
από τα Ημερολόγια και τα σημειωματάρια.
Τα χρόνια της Νέας Υόρκης, 1941-1950
TO ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΖΑΝ ΚΟΚΤΩ Τα τρομερά παιδιά εκδόθηκε το 1929 από τον εκδοτικό οίκο Grasset και αναγνωρίστηκε από τους κριτικούς ως το αριστούργημα του συγγραφέα. Αφηγείται την ιστορία ενός αδελφού και μιας αδελφής, του Πωλ και της Ελιζαμπέτ. Ο Πωλ τραυματίζεται έξω από το λύκειο Κοντορσέ από μια πέτρα που ο Νταρζελός, ένας από τους συμμαθητές του, είχε κρύψει μέσα σε μια χιονόμπαλα. Κατά την ανάρρωσή του, η Ελιζαμπέτ μένει στο δωμάτιο μαζί του και τον φροντίζει. Αυτό το δωμάτιο γίνεται το θέατρο για αυτό που αποκαλούν «το παιχνίδι», μια ιστορία που επινοούν κάθε βράδυ και στην οποία οι δυό τους είναι οι πρωταγωνιστές. Το όνειρό τους μπερδεύεται επικίνδυνα με την πραγματικότητα. Ο Πωλ θέλει να εγκαταλείψει « το παιχνίδι ». Η Ελιζαμπέτ θέλει να τον κρατήσει σ’ αυτό. Η κωμωδία τελειώνει, αρχίζει η τραγωδία...
Με αυτό το έργο, ο Κοκτώ έδειξε πώς η γοητεία της εφηβείας είναι συνυφασμένη με το δράμα. Το 1950 το βιβλίο έγινε ταινία από τον Jean-Pierre Melville. Προς επίρρωση της φήμης του μυθιστορήματος, ο τίτλος του έγινε έκφραση με καθημερινή χρήση στη γαλλική γλώσσα.
Έκδοση για την 50η επέτειο από το θάνατο του Ζαν Κοκτώ.
Σχέδιο εξωφύλλου: JEAN COCTEAU - 1925
