Τα διηγήματα της συλλογής Χαμηλοί τόνοι φωτίζουν τη δράση και τη σκέψη ανθρώπων που αντιστάθηκαν στην καταπίεση, πληρώνοντας το τίμημα - συχνά ακριβά. Το καθένα από αυτά διαδραματίζεται σε διαφορετικό τόπο και χρόνο: η Βενετία, η Αθήνα, η Κρήτη, η Γερμανία, από τον 18ο έως τα μέσα του 20ού αιώνα, συνδέονται με ένα κρυφό -άλλοτε πιο φανερό- νήμα, με επίκεντρο τον άνθρωπο και το δικαίωμά του να ζει ελεύθερα. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, το μεγάλο τραύμα του 20ού αιώνα, και οι αγώνες ενάντια στον φασισμό δεσπόζουν. Η συγγραφέας, με οδηγό τις ουμανιστικές αξίες και την προοδευτική της ιδεολογία, προσεγγίζει τους ήρωές της με ευαισθησία και κατανόηση. Στη γραφή της διακρίνει κανείς μαρξιστικές ιδέες, αλλά μπορεί επίσης να διακρίνει και στοιχεία αμφισβήτησης τόσο του ίδιου του κομμουνισμού ως ιδανικού συστήματος όσο και του Στάλιν, που η σκιά του εξακολουθεί, οκτώ χρόνια μετά τον θάνατό του, να πέφτει βαριά πάνω σε όσους πίστεψαν στον κομμουνισμό.