Στο παρόν πόνημα περιγράφονται οι βασικές στρατιωτικές τακτικές που οδήγησαν στην εγκαθίδρυση και την επιβολή της Νέας Τάξης. Αφορά την περίοδο 1980-2005. Κομβική βέβαια υπήρξε η στάση της ΕΣΣΔ το 1991 όταν η αμερικανική μηχανή διέλυε το Ιράκ και δημιουργούσε, ταυτόχρονα, μια πολιτική ορδή συνενόχων. Η ομόφωνη, από τους Δυτικούς συντριβή του κέντρου του ορθοδόξου τόξου, της Σερβίας, το 1999 ως επιστέγασμα ενός 7ετούς πολέμου που πυροδότησε η Γερμανία ακολουθήθηκε από την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, που οδήγησε, με την πολύτιμη και υποτιμημένη βοήθεια της Ρωσίας, στην 20ετή κατάληψη της θεωρητικά πλέον ασφαλούς από την αμερικανική επιβουλή χώρας, του Αφγανιστάν, με ελάχιστο κόστος και απώλειες, δείχνοντας το θρίαμβο της πολιτικοδιπλωματικής ορδής. Τελική πράξη φάνηκε να είναι η εγκαθίδρυση της παγκόσμιας αμερικανοκρατίας με τον Β’ Πόλεμο του Κόλπου το 2003. Όταν χώρες που πρωτοστάτησαν σε αυτήν την εγκληματική πορεία άρχισαν να θεωρούν ότι παράγινε, τότε φάνηκαν τα πολιτικά αποτελέσματα: άλλες είχαν εξοντωθεί σε οικονομικό πόλεμο κατά τη δεκαετία του ’90 και άλλες, πχ Γαλλία, είχαν καταστεί παρωχημένες κι αντικαθίσταντο από τους ανατολικοευρωπαίους που είχαν τεθεί σε αμερικανική τροχιά.