Στο περίφημο σπίτι της, στην οδό Λουρμέλ, στο κατεχόμενο Παρίσι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προσέφερε καταφύγιο και περίθαλψη σε όσους είχαν ανάγκη, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική τους ταυτότητα.
Η Μαρία ακολούθησε τον δικό της αντισυμβατικό δρόμο, έζησε έντονα, σκανδάλισε με τον βίο της, και εξακολουθεί να σκανδαλίζει πολλούς χριστιανούς. Έσωσε εκατοντάδες ανθρώπους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώσπου βρήκε και η ίδια μαρτυρικό θάνατο στο στρατόπεδο Ράβενσμπρουκ τον Μάρτιο του 1945.
Το 2004, το Οικουμενικό Πατριαρχείο την ανακήρυξε αγία, και αργότερα ακολούθησε και η Καθολική Εκκλησία.
Στο παρόν βιβλίο, η Μελίτα Αντωνιάδου –ύστερα από πολύχρονη έρευνα– αφηγείται τη ζωή και το έργο της Μαρίας, ενώ ο Μπάμπης Πυλαρινός συνοδεύει το κείμενό της με είκοσι τέσσερα έργα ζωγραφικής, εμπνευσμένα από αυτό.
