Αλάτσατα, καλοκαίρι του 1922.
Η φωτιά που τυλίγει τη Μικρασία δεν καίει μόνο σπίτια∙ ξεριζώνει ζωές, ραγίζει οικογένειες, σκορπά ανθρώπους στο άγνωστο. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη, η μικρή Ελένη αρπάζει το χέρι της μητέρας της και αφήνει πίσω πατρίδα, μνήμες, και δύο αδέλφια που χάνονται στο χάος. Στην Κρήτη όπου θα καταφύγουν, η γη μυρίζει πάλι σταφίδα, χώμα και άνεμο – μα τίποτα δεν είναι ίδιο. Πρόσφυγες ανάμεσα σε ντόπιους, προσπαθούν να ριζώσουν ξανά, να ξαναστήσουν ζωή πάνω στην εύθραυστη γέφυρα που ενώνει όσα χάθηκαν με όσα έρχονται. Κι ανάμεσα στους αμπελώνες, η Ελένη θ’ ανακαλύψει ότι ακόμη και μετά την Καταστροφή η καρδιά μπορεί να ανθίσει – αρκεί να βρει το βλέμμα που της υπόσχεται συνέχειες.
