Διαβάζοντας εκ των υστέρων το βιβλίο, θυμάμαι στιγμές έντασης και ενθουσιασμού. Τα ντιμπέιτ με εν ενεργεία ευρωβουλευτές, η ανάγκη να σκέφτομαι σε 3 γλώσσες τα θέματα συζήτησης και το γεγονός ότι ήμουν σχεδόν πάντα ο νεότερος, συνήθως με διαφορά από 10 έως 40 χρόνια από τους υπόλοιπους υποψηφίους.
Σκέφτομαι ότι όχι μόνο θα το ξαναέκανα, παρόλη την πίεση, αλλά ότι η γενίκευση της εμπειρίας αυτής πρέπει να είναι μέρος της ΕΕ του αύριο. Μέσα από το Εράσμους, να διαμορφώσουμε έναν Ευρωπαϊκό Δημόσιο Χώρο ενεργού συμμετοχής των πολιτών […]
Αποστολή αυτού του βιβλίου είναι να δώσει ιδέες στους τυχόν νέους αναγνώστες και αναγνώστριες που θα το διαβάσουν, στην Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, για το πως μπορούμε να αναδείξουμε νέους τρόπους συμμετοχής των πολιτών σε τοπικό, εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι δύσκολο; Ναι, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.
