Μαζί επιχειρούν ένα εσωτερικό ταξίδι.
Κάποτε πρέπει να τα βρουν. Αν δεν αλληλοφαγωθούν.
Μέχρι τότε, εκείνη, που δεν αντέχει τα στραβά κάδρα, θα κάνει τα στραβά μάτια. Στρουθοκάμηλος με τα όλα της.
Εκείνος θα περιμένει. Θα υπομένει. Θα επιμένει. Θα εμμένει. Αλλά τελικά μένει;
Πόσο βίαιο είναι το παιχνίδι με τον εαυτό μας;
Είναι ικανές να μας απελευθερώσουν από την «ντουλάπα» μας οι αλήθειες που φοβόμαστε να αντικρίσουμε;
«Τα σκιάχτρα πέτα στα πιο βαθιά πηγάδια, ελευθερώσου και ανάπνεε τα βράδια».
