Η Αμερίμνη γράφτηκε κατά την περίοδο του κορονοϊού, σε μια εποχή παγκόσμιου εγκλεισμού και αβεβαιότητας. Πρόκειται για μια σύγχρονη κωμωδία που πραγματεύεται τη διεκδίκηση της επιθυμίας και τη χαρά της ζωής, φωτίζοντας με χιούμορ, ευαισθησία και αυτοσαρκασμό τα όρια ανάμεσα στην κοινωνική αναστολή και την εσωτερική ανάγκη για αυθεντική έκφραση. Το έργο, χωρίς να καταφεύγει σε μελοδραματισμούς, αναδεικνύει την ανθρώπινη επιθυμία, και δη τη γυναικεία, ως κινητήρια δύναμη σε περιόδους κρίσης, προτείνοντας ότι το γέλιο μπορεί να λειτουργήσει ως ισχυρό μέσο αντίστασης και ψυχικής αντοχής.
Ξέρετε τι θα ’θελα; Μια μέθη να ’ταν όλη η ζωή!
… παλιά το parenting έβγαινε με μια στυμμένη πορτοκαλάδα και μια κουταλιά μουρουνέλαιο Sanostol, τώρα δεν είσαι μάνα αν δεν ξέρεις και Applied Calculus.
