Το 2032, δεκαπέντε χρόνια μετά το #MeToo, η συναίνεση έχει καθιερωθεί ως κανόνας κάθε σεξουαλικής σχέσης. Είναι πια σαφές πως το «όχι» σημαίνει όχι. Η έννοια, όμως, του «ναι» παραμένει ανεξερεύνητη. 
Η συνάντηση δύο αντρών, του Ενζό και του Εμίλ, διαταράσσει τη γαλλική κοινωνία, υποχρεώνοντάς τη να αναθεωρήσει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τη συναίνεση. Όλα φαίνεται να τους χωρίζουν: oι ρίζες τους, οι αξίες τους, οι προσανατολισμοί τους. Ο Ενζό υπερασπίζεται μια συντηρητική ανδροπρέπεια, ενώ ο Εμίλ διεκδικεί μια queer ταυτότητα. Κι όμως, οι μύχιες επιθυμίες τους συγκλίνουν. Και οι δύο επιθυμούν τη βία: ο ένας να την ασκεί, ο άλλος να την υφίσταται. Ώσπου, μια μέρα, η σχέση τους γίνεται αντικείμενο δημόσιας συζήτησης και πυροδοτεί ένα νέο κοινωνικό κίνημα, το #BeyondConsent. 
Αυτό το βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα αντανακλά σαν καθρέφτης τους δύο άντρες, αλλά και έναν τρίτο πρωταγωνιστή: την κοινή γνώμη, όπως αυτή εκφράζεται στα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης. Μέσω μιας υβριδικής τεχνοτροπίας εξερευνώνται τα τυφλά σημεία της συναίνεσης και οι αντιφάσεις της επιθυμίας, και τίθεται το καίριο ερώτημα τι σημαίνει να είσαι άντρας σήμερα. Όταν το «ναι» δεν αρκεί για να προσφέρει την επιθυμητή και υποσχόμενη ελευθερία, ίσως η λογοτεχνία μάς παρακινήσει να την ανακτήσουμε, κλονίζοντας τις βεβαιότητές μας.