Η νέα ποιητική συλλογή του Λουάν Τζούλις αποτελεί μια βαθιά βιωματική εξομολόγηση. Ο ποιητής επιστρέφει στις σταθερές θεματικές που διατρέχουν το σύνολο του έργου του: την απώλεια, τη μετανάστευση, τη φιλία, τη μοναξιά και τη μνήμη, φωτίζοντας κάθε εμπειρία με τρυφερότητα και ευαισθησία. Οι στίχοι του είναι λιτοί, άμεσοι, εσωτερικοί και απογυμνωμένοι από περιττά στολίδια, αφήνοντας χώρο στον αναγνώστη να αναγνωρίσει τον δικό του κατακερματισμένο εαυτό, καθώς κάθε ποίημα λειτουργεί σαν ένας μικρός καθρέφτης.
Στο Κομμένος στα τέσσερα, ο εαυτός παρουσιάζεται σαν φρούτο μοιρασμένο στους αγαπημένους: στα παιδιά, στη σύντροφο, στους φίλους, με το τελευταίο κομμάτι να παραμένει στον ίδιο – ένα κομμάτι μοναξιάς και αγωνίας που συνομιλεί με το παρόν, αλλά κυρίως με το παρελθόν.
Πρόκειται για μια ποιητική απογραφή ζωής –μοιρασμένης σε πρόσωπα, εποχές και απουσίες– όχι ως κατάληξη, αλλά ως συνέχεια μιας εσωτερικής πορείας που παραμένει ανοιχτή.
