Το παρόν έργο πραγματεύεται τη δικονομική άμυνα του καταναλωτή κατά της διαταγής πληρωμής και της αναγκαστικής εκτέλεσης τόσο στις εσωτερικές όσο και στις διασυνοριακές διαφορές, λαμβανομένων υπ’ όψιν και των αλλαγών που επήλθαν στον ΚΠολΔ με το Ν 5221/2025. Στο έργο παρουσιάζονται όλα τα μέσα δικονομικής άμυνας που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο καταναλωτής κατά της διαταγής πληρωμής που έχει εκδοθεί σε βάρος του και κατά της επισπευδόμενης κατά της περιουσίας τους αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως ιδίως ο καθορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας και της τοπικής αρμοδιότητας και ο επιβαλλόμενος από το ενωσιακό δίκαιο αυτεπάγγελτος έλεγχος της καταχρηστικότητας των ΓΟΣ που μπορεί να φθάσει μέχρι την άμβλυνση θεμελιωδών δικονομικών αρχών, να επιτρέψει την άσκηση ακόμη και εκπρόθεσμης ανακοπής κατά της εκτελεστικής διαδικασίας, να παραμερίσει υπό προϋποθέσεις το δεδικασμένο που παράγεται από τον εκτελεστό τίτλο ή το συγκεντρωτικό σύστημα του άρθρου 935 ΚΠολΔ, ώστε να μπορούν να προταθούν παραδεκτά για πρώτη φορά στο στάδιο των εκτελεστικών δικών λόγοι ανακοπής αναγόμενοι στην καταχρηστικότητα των ΓΟΣ, με την παράλληλη παροχή της δυνατότητας να ζητηθεί η αναστολή της εκτελεστικής διαδικασίας.