Ειδικότερα, στα κεφάλαια του πρώτου μέρους αναλύονται βασικά επιχειρήματα για τη θεμελίωση της οριζόντιας ενέργειας και γίνεται, στο πλαίσιο αυτό, προσπάθεια αποσαφήνισης της έννοιας της «ιδιωτικής» εξουσίας. Ο στόχος εδώ δεν είναι μια απλή καταγραφή των δεδομένων, αλλά η σύγκριση και η κριτική αποτίμηση των τρόπων με τους οποίους διαφορετικές έννομες τάξεις έχουν ενσωματώσει την οριζόντια επίδραση στη νομοθεσία και τη νομολογία.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, η θεωρητική και νομολογιακή μελέτη μεταφέρεται στο πεδίο της κυπριακής έννομης τάξης. Εξετάζοντας πώς η θεωρία της οριζόντιας επίδρασης υιοθετήθηκε, αναλύεται ειδικότερα η θεμελιακή απόφαση Γιάλλουρος του Ανώτατου Δικαστηρίου και, εν συνεχεία, εξετάζονται με κριτικό βλέμμα οι συναφείς κρίσεις του Δικαστηρίου σε αποφάσεις που ακολούθησαν, προτείνοντας, τέλος, μία μεθοδολογική αφετηρία για τον μελλοντικό χειρισμό του ζητήματος από τα κυπριακά δικαστήρια.
