Αυτή τη φράση χρησιμοποιεί ως απαρχή ο βραβευμένος Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες για να διερευνήσει την άγνωστη ιστορία αυτής της σημαντικής δημιουργού που έζησε όλη της τη ζωή με την επαναστατική επιθυμία να είναι κυρίαρχη του εαυτού της.
Στο βιβλίο «Τα ονόματα της Φελίσας», ο Bάσκες συνδυάζει αριστοτεχνικά τη βιογραφία, την πραγματικότητα και τη φαντασία συνθέτοντας μια σπαρακτική αφήγηση για τον τρόπο που η προσωπική ζωή αναπόφευκτα συνθλίβεται από τις δυνάμεις της πολιτικής και της Ιστορίας.
