Η μελέτη διαρθρώνεται συστηματικά σε 9 παραγράφους, με έμφαση στα ζητήματα που απασχολούν εντονότερα την πράξη, όπως ζητήματα σχετικά με τη σύμβαση έως τον χρόνο άσκησης της αγωγής, τη διεθνή δικαιοδοσία, ειδικότερα ζητήματα κατά τόπον αρμοδιότητας, και τις ρήτρες διαμεσολάβησης. Μεγάλο μέρος του έργου είναι αφιερωμένο στον αυτεπάγγελτο έλεγχο καταχρηστικότητας των προδιατυπωμένων όρων και στο δίκαιο απόδειξης, εστιάζοντας στις αποδεικτικές διευκολύνσεις και τις εξειδικευμένες συμβατικές ρήτρες, όπου μέσα από κρίσιμα νομολογιακά παραδείγματα και πρακτικές προσεγγίσεις δίνονται λύσεις σε δυσεπίλυτα ερμηνευτικά και καθημερινά ζητήματα κατά την εφαρμογή όλων των δικονομικών ρυθμίσεων.