Όπως με οποιαδήποτε άλλη επιστήμη που αναπτύσσεται, η τεχνητή νοημοσύνη διαθέτει μια συνεκτική, επίσημη θεωρία και μια πειραματική πτυχή. Οι συγγραφείς επιχειρούν να επιτύχουν την ισορροπία μεταξύ θεωρίας και πειράματος και να δείξουν πώς μπορεί να γίνει η σύνδεσή τους. Ειδικότερα, εστιάζουν σε έναν ευφυή πράκτορα που δρα σε ένα περιβάλλον. Διερευνούν δέκα διαστάσεις πολυπλοκότητας, ώστε να παρουσιάσουν, σταδιακά και τμηματικά, τα στοιχεία που καθιστούν τη διαδικασία δημιουργίας ευφυών πρακτόρων μια πρόκληση. Η ύλη παρουσιάζεται με τρόπο τέτοιο ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να κατανοήσει καθεμία από τις διαστάσεις ξεχωριστά και να εμπεδώσει αυτές τις γνώσεις με την επανειλημμένη παρουσίαση των ιδεών με τέσσερις διαφορετικές εργασίες πρακτόρων: ένα ρομπότ διανομέα, έναν βοηθό διαγνώσεων, έναν πράκτορα διδασκαλίας και έναν πράκτορα συναλλαγών. Οι αναγνώστες θα αποκτήσουν πολύτιμες δεξιότητες σε πολλά επίπεδα, από την εξειδίκευση στις προδιαγραφές και τη σχεδίαση ευφυών πρακτόρων έως δεξιότητες για την υλοποίηση, τη δοκιμή και τη βελτίωση πραγματικών συστημάτων λογισμικού για πολλούς απαιτητικούς τομείς εφαρμογών.
