Αν σε ξυπνήσει δυνατή βροχή και δεις ότι βρέχει μολυβάκια τότε… Αν η μαμά σου δεν είδε ότι βρέχει μολυβάκια, τότε… Αν γράφεις μια πρόταση γεμάτη φαντασία, με τα μολυβάκια της βροχής κι αρέσει σε όλους, τότε… Μάλλον είσαι ένας μικρός συγγραφέας!
Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις/ […] για πράγματα που ξαφνιάζουν […]/ για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ/ και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου […] Εκεί πάνω σε βρίσκει η ποίηση. Εκεί πάνω η ποίηση βρίσκει τον καθένα μας…
Διαβάζοντας το βιβλίο του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Βρέχει μολυβάκια, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι στίχοι του Τίτου Πατρίκιου, από την ομώνυμη ποιητική συλλογή. >>>
