Η δίγλωσση ποιητική συλλογή «So This Is Antioch», γραμμένη στην αγγλική γλώσσα και μεταφρασμένη στα ελληνικά, αποπνέει το άρωμα της ελληνικής ανατολής έτσι όπως έχει ποτίσει τη σκέψη και την αισθητική ενός δημιουργού που έλκει την καταγωγή του από την Ελλάδα. «Περιηγείται» όπως σημειώνει η μεταφράστρια του βιβλίου Ξανθή Χονδρού-Χιλλ στον πρόλογό της, «τα σύνορα του σώματος και του χρόνου, συνομιλώντας με μύθους της αρχαιότητας, [αλλά και] με την πρόσφατη ιστορία και παραδοσιακή κληρονομιά, τόσο της μουσικής, όσο και της ποίησης (…) λειτουργεί ως ιεροτελεστία επιστροφής σε έναν τόπο-μνήμη, όπου τα ανθρώπινα και τα θεϊκά, τα πολιτικά και τα υπαρξιακά συναντιούνται σε ένα στροβιλιζόμενο ταξίδι αυτογνωσίας, οδύνης και λύτρωσης. Ως επιστροφή στην ταυτότητα του ίδιου του ποιητή, που θυμάται και ξαναζωντανεύει την ιθαγένειά του, την κληρονομιά του τη βαριά».
SO THIS IS ANTIOCH
So, this is Antioch,
& the people, celebrating
news from the war
imposters and warriors
who have lifted the sword
and struck cleanly
thru the bowels of civilizations – Antioch, surely!
sitting in the victory garden
with prostitutes
and warriors,
eating dates and pistachios
drinking Syrian wine –
how swift the sword,
how beautiful the chrysanthemums –
& what are kings or gods
compared to Antioch
sweet to the tongue,
dust and sun
in the marketplace,
sweeter than the scent of Antioch roses
this is Antioch, surely!
I savor its name
the blood of forgotten empires
my head spins
like a chariot wheel
to be in Antioch
Antioch! I will lie with any woman or man,
until the
true king
arises
until the
true king
arises
in Antioch, my love
Antioch! I will lie with any woman or man,
until the
true king
arises
until the
true king
arises
in Antioch
***
ΕΔΩ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ
Λοιπόν, αυτή είναι η Αντιόχεια,
κι ο λαός της, γιορτάζει
ειδήσεις απ’ τον πόλεμο για
απατεώνες και πολεμιστές
που ύψωσαν το σπαθί
και το κάρφωσαν κατάβαθα
στα σπλάχνα των πολιτισμών –
Αντιόχεια, βεβαίως!
καθισμένοι στον κήπο της νίκης
με πόρνες
και πολεμιστές,
τρώγοντας χουρμάδες και φιστίκια
πίνοντας συριακό κρασί –
πόσο σβέλτο το σπαθί,
τί όμορφα τα χρυσάνθεμα –
και τι αξίζουν βασιλιάδες ή θεοί
μπροστά στην Αντιόχεια
γλύκα στη γλώσσα,
σκόνη και ήλιος
στην αγορά,
γλυκύτερη κι απ’ το άρωμα των ρόδων της Αντιόχειας
αυτή είναι η Αντιόχεια, σίγουρα!
Πίνω στο όνομά της
το αίμα ξεχασμένων αυτοκρατοριών
το κεφάλι μου γυρίζει
σαν τροχός άρματος
να βρίσκεσαι στην Αντιόχεια
Αντιόχεια! Θα κοιμηθώ με γυναίκα ή άντρα,
μέχρι να
στεφθεί ο αληθινός βασιλιάς
μέχρι να
εγερθεί ο αληθινός βασιλιάς
στην Αντιόχεια, αγάπη μου
Αντιόχεια! Θα κοιμηθώ με γυναίκα ή άντρα,
μέχρι να
εγερθεί ο αληθινός βασιλιάς
μέχρι να
εγερθεί ο αληθινός βασιλιάς
στην Αντιόχεια
