σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι λέξεις άλλοτε ψιθυρίζουν κι άλλοτε κραυγάζουν, φωτίζοντας με
λυρισμό, φιλοσοφική εμβάθυνση και ερωτική ένταση το υπαρξιακό τοπίο.
Παράλληλα, ο έρωτας ξεδιπλώνεται ως φωτιά και στάχτη, ως νοσταλγία και φανέρωση, ως μυστική συμφωνία
ανάμεσα στη σιωπή και στο βλέμμα.
Κάθε ποίημα φέρει την αύρα ενός ανεκπλήρωτου πόθου και την ανάσα της μνήμης, που δεν λησμονεί, μονάχα
μετασχηματίζεται.
Η γραφή γίνεται τελετουργία: ανασταίνει πρόσωπα, εποχές και στιγμές που ζυμώθηκαν με την ψυχή· ερωτεύεται το
απροσδόκητο και θρηνεί το αιώνιο.
Ένα ταξίδι στους κήπους της καρδιάς,
εκεί όπου η απώλεια γίνεται λέξη κι η λέξη παρηγορία.
Μια συλλογή-κατάθεση, που καλεί τον αναγνώστη
να συμπορευτεί στη σιωπή, στη θύμηση,
και τελικά στην κάθαρση.
