Στον 21ο αιώνα η επιστημονική έρευνα και η τεχνολογική ανάπτυξη συνδέονται ευθέως με τις γεωπολιτικές επιδιώξεις του κάθε κράτους. Πλέον, έννοιες όπως τεχνολογική αυτονομία, μείωση της εξάρτησης από παγκόσμιες αλυσίδες αξίας, ψηφιακή κυριαρχία, βιομηχανική πολιτική και οικονομικός προστατευτισμός έχουν αποκτήσει εδραία θέση στον δημόσιο διάλογο των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ρωσίας και των ευρωπαϊκών χωρών. Επίσης, νέα τεχνολογικά υποδείγματα, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, έρχονται να επαναπροσδιορίσουν τον χαρακτήρα και την ίδια τη διενέργεια της έρευνας και ανάπτυξης, καθώς και να θέσουν στο προσκήνιο ζητήματα αλγοριθμικής ακρίβειας, ακεραιότητας βάσεων δεδομένων, χωρικότητας και ενεργειακής κατανάλωσης των τεχνολογικών υποδομών κ.λπ.