Το βιβλίο αυτό εστιάζει στην έννοια της συγκειμενικότητας ως δομικό στοιχείο της καλλιτεχνικής έρευνας, αναδεικνύοντας πώς αυτή διαμορφώνει τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τον αναστοχασμό των ερευνητικών εγχειρημάτων.
Περιγραφή
Το βιβλίο αυτό εστιάζει στην έννοια της συγκειμενικότητας ως δομικό στοιχείο της καλλιτεχνικής έρευνας, αναδεικνύοντας πώς αυτή διαμορφώνει τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τον αναστοχασμό των ερευνητικών εγχειρημάτων. Με αφετηρία το προσωπικό εκφραστικό πεδίο της καλλιτέχνιδας/ερευνήτριας —τις οπτικοακουστικές τέχνες— παρουσιάζονται οκτώ έργα και δύο επιμελητικές δράσεις που σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν την περίοδο 2007–2020, σε ένα πλαίσιο κοινωνικής αστάθειας και πολιτικής διακύβευσης. Μέσα από αυτά, εξετάζονται οι πολλαπλές μορφές εμπλοκής με το τραύμα, τη μνήμη και τον δημόσιο χώρο.
Αναλύονται οι συνθήκες παραγωγής, οι αφηγηματικές δομές και οι διαμεσικές μορφές σκηνοθεσίας που συγκροτούν την ερευνητική πρακτική της δημιουργού, με αναφορά σε επιτελεστικές, συμμετοχικές και επιτόπιες μεθοδολογίες. Αντλώντας από τη σημειωτική, τις σπουδές επιτελεστικότητας, τη φεμινιστική και πολιτική σκέψη, καθώς και τη θεωρία της τέχνης, το βιβλίο προτάσσει την καλλιτεχνική έρευνα ως μια διαδικασία άσκησης πολιτικής φαντασίας που θέτει υπό ερώτηση τόσο τις αισθητικές όσο και τις κοινωνικές συμβάσεις.
Η παρούσα έκδοση απευθύνεται σε καλλιτέχνες, θεωρητικούς, ερευνήτριες/ερευνητές και αναγνώστ(ρι)ες που επιδιώκουν να προσεγγίσουν την καλλιτεχνική πράξη ως πολιτική και ενσώματη διερεύνηση, μέσα από τη σύνθεση θεωρίας, αισθητηριακής εμπειρίας και συγκειμενικής οπτικοποιημένης αναπαράστασης.
