Έπειτα η Καταστροφή των Ψαρών θα διασκορπίσει τους Ψαριανούς ως πρόσφυγες. Ο Κυριάκος Μαμούνης φτάνει στην Αίγινα και από εκεί συνεχίζει να μάχεται. Νεόκαστρο, Κρήτη, Αθήνα είναι μόνο μερικά από τα μέρη όπου πολέμησε. Σταδιακά αναλαμβάνει και άλλες υπηρεσίες για το κράτος ως αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού. Παράλληλα θα αρχίσει έναν μεγάλο αγώνα, μαζί με τους συμπατριώτες του, ώστε να λάβουν χρηματικές αλλά και ηθικές αποζημιώσεις για όσα δαπάνησαν προκειμένου να πραγματοποιηθεί η Επανάσταση. Ένας αγώνας που θα κρατήσει αρκετές δεκαετίες ώσπου να λάβουν δυσανάλογα λιγοστά χρήματα. Μετά τη συνταξιοδότησή του θα επιστρέψει στα Ψαρά, δίπλα στον γιο του Γιάννη, και θα φύγει από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 107 ετών.