… Πραγματεύεται τις εσχατολογικές προεκτάσεις της Ψαλμικής Τέχνης, ως μυσταγωγικής έκφρασης της Ορθόδοξης υμνολογίας, στο πλαίσιο της κοινωνικής και πολιτισμικής συγκρότησης του σύγχρονου ανθρώπου. Ερευνάται η διαχρονική αξία της Βυζαντινής μουσικής ως «κιβωτού» θεοπνεύστων νοημάτων και βιωματικών εμπειριών, ικανής να αναπλάσει την ψυχοσύνθεση του πιστού και να τον οδηγήσει σε μια κοινωνία «εν Χριστώ». Ως αφετηρία έχει την επισκόπηση της οικουμενικής αναγνώρισης της βυζαντινής ψαλμωδίας, διερωτώμενη εάν η υποκείμενη αξία της έγκειται στην αισθητική της αρτιότητα ή στην πνευματική της δύναμη να μεταμορφώσει τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Εν πρώτοις, αναλύεται η μουσική ως ανθρωπογενής έκφραση, συνυφασμένη με την αναζήτηση του «ευ ζην» και την ανάγκη για επικοινωνία με το θείο. Εξετάζονται ιστορικά οι απαρχές της μουσικής και η σύνδεσή της με τον πολιτισμό, με ιδιαίτερη αναφορά στην ετυμολογία της λέξης «μουσική» και τη σημασία της στην αρχαία Ελλάδα. Εν συνεχεία, η Βυζαντινή μουσική αναδεικνύεται ως μοναδικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με τη λατρευτική ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αναλύονται τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της ψαλμικής τέχνης, η σημειογραφία της και η λειτουργία της ως «γλώσσας της ψυχής» που ενώνει τον άνθρωπο με το θείο. Εν τρίτοις, ερευνώνται οι επικοινωνιακές διαστάσεις της ψαλμικής τέχνης, εστιάζοντας στην ικανότητά της να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του κτιστού και του άκτιστου, του χρόνου και της αιωνιότητας. Η μουσική, ως μέσο κοινωνικής συνοχής και πολιτισμικής έκφρασης, αναλύεται υπό το πρίσμα της ορθόδοξης θεολογίας και της σύγχρονης κοινωνιολογίας. Η μελέτη, επιπροσθέτως, καταγράφει μαρτυρίες και ερμηνείες από διακεκριμένους ψάλτες και μελετητές της Βυζαντινής μουσικής, καθώς και την αποτίμηση δράσεων και πρωτοβουλιών που προάγουν τη διάδοση και την κατανόηση της Ψαλμικής Τέχνης.
Εν κατακλείδι, η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να αναδείξει ότι η Βυζαντινή μουσική δεν είναι απλώς ένα μουσειακό έκθεμα, αλλά μια ζωντανή πηγή πνευματικής έμπνευσης και πολιτιστικής δημιουργίας, ικανή να συμβάλει στην αναγέννηση του σύγχρονου ανθρώπου και στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας βασισμένης στις αρχές της ορθόδοξης πίστης και παράδοσης.