Ο συλλογικός αυτός τόμος θέτει υπό αμφισβήτηση το κυρίαρχο τουριστικό μοντέλο, ανατέμνοντας τόσο την εξέλιξή του στο χρόνο όσο και τις προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη η εγχώρια τουριστική πολιτική. Υιοθετώντας μια διεπιστημονική προσέγγιση, εστιάζει σε κρίσιμες όψεις της τουριστικής ανάπτυξης, όπως είναι η φέρουσα ικανότητα των νησιωτικών και των αστικών τουριστικών προορισμών, οι μετασχηματισμοί του χώρου και ο υπερτουρισμός, οι συνθήκες απασχόλησης των εργαζομένων στον κλάδο του τουρισμού και οι επιπτώσεις στο πεδίο της πολιτισμικής παραγωγής.
Ο τόμος προσεγγίζει τον τουρισμό ως ένα σύνθετο πεδίο πολιτικής που απαιτεί ριζικό στρατηγικό αναπροσανατολισμό. Φιλοδοξία των συντελεστών του είναι να συμβάλει στον εγχώριο δημόσιο διάλογο για τον τουρισμό υποβοηθώντας τη μετάβαση σε ένα νέο τουριστικό μοντέλο που θα σέβεται το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον και θα παράγει προστιθέμενη αξία τόσο για την οικονομία όσο και για την κοινωνία, ενισχύοντας παράλληλα την ανθεκτικότητα των τοπικών κοινωνιών.
