θέλω να αλλάζουμε ονόματα ανάλογα με τον καιρό
οι δυο μας χέρι χέρι
παραμάσχαλα οι αγέρηδες
να μας μπερδεύουν με άλλους
πλάσματα ανοίκεια, ζώα τροπικά
να ρίχνουμε νομίσματα στην ακροθαλασσιά
στοιχηματίζοντας τρικυμίες
δεν θέλω τα χατίρια σου, ούτε τις τιμωρίες σου
τίποτε από εσένα δεν θέλω
πέρα από εσένα
κι αν καταλάβω ότι με παίρνεις στα ανθρώπινα
σε σκότωσα μέσα μου
ίσως κι έξω μου – δεν το έχω και πολύ
έτσι για να γελώ τις νύχτες
μπας και με πιάσουνε
εμένα
ποιον;
τον δολοφόνο γελωτοποιό
ώστε να καθιερώσω αυτήν την άχρονη νυχτερινή
μοναξιά
που τόσο απλόχερα προσφέρεις
η παρέα που μου κρατάς είναι ανεπανάληπτη
ποτέ κανένας άλλος δεν μου χάρισε τόση σιωπή
τη θέλω!
