Που κίνησε τόπο να βρει πλούσιο και μεγάλο
Και ξέχασε τα βασικά: ψυχής, βιωτής, υγείας.
Η ποίηση είναι χαλί εξώθυρας κτιρίου
Να συγκρατεί τα περιττά και νοσηρά του βίου
Και καθαρό να εισέρχεται ηλίκου το παπούτσι.
Η ποίηση είναι σκέδαση της τάλαινας της σκέψης
Να δει ορθά, να πει ορθά μη τάχα και πιστέψεις
Σε λόγο ορθό και βίο σοφό και μήπως και προλάβει
Φυλάξει σου υγειά- ομορφιά, ανήκεστο σημάδι,
Να σε γλιτώσει απ’ τη φθορά άλογων όντων και ιδεών,
Να ζήσεις ατερμόνως και την αλήθεια καθαρά υπεράσπιζε επιμόνως.
Δήμητρα Ι. & Θ. Μπαλτά
