Αναθηματικώς, κλίνω γόνυ στους αξίους των γραμμάτων
και στους ικανούς του αγώνος,
πάντοτε με την θύμηση αντάμα και με το δάκρυ σύντροφο,
δάκρυ της αγάπης και της επισημάνσεως
πως ο λαός θέλει λαό για να ηγηθεί της τέχνης
και για να σταθεί συντροφικώς πλάι στον σύντροφο.
Εντίμως, υπόσχομαι πως τηρώ και θα τηρώ ετούτην την ρήσιν
με όλες μου τις δυνάμεις…
