Ο τίτλος «Από τον Απόστολο Παύλο στον Νικολό Μικιαβέλι» αποτελεί συμβολική αναφορά στη σύγκρουση μεταξύ της χριστιανικής ηθικής, όπως διατυπώνεται στη Καινή Διαθήκη, και του ρεαλισμού της πιο επιδραστικής θεωρίας κατανόησης της διεθνούς πολιτικής. Το βιβλίο έχει ως σημείο εκκίνησης το αγιογραφικό κείμενο. Τα σχόλια και οι σημειώσεις, που ακολουθούν τα βιβλικά εδάφια, είναι συνειρμικές οδεύσεις που απορρέουν από αυτές. Η Καινή Διαθήκη δεν αποτελεί εγχειρίδιο γεωπολιτικής στρατηγικής ούτε οδηγό των Διεθνών Σχέσεων. Το περιεχόμενό της προσφέρει διαχρονικές κατευθύνσεις που μπορούν να εμπνεύσουν την ηγεσία και τη συλλογική δράση αλλά και την κατανόησή τους υπό το πρίσμα των χριστιανικών αξιών. Αποτελεί μία νοητική διαδικασία η οποία ενώνει δύο πεδία εμπειρίας, πνευματικό και πρακτικό, μέσω καινών χαρακτηριστικών. Είναι ένας μηχανισμός νοητικής επέκτασης, μία συλλογιστική αναγωγή από το Πρόσωπο στο Σύνολο, πώς δηλαδή η «ατομική εγρήγορση» ως προτροπή γίνεται πρότυπο για συλλογική δράση, το «πανοπλία του Θεού» ως πνευματική αλλά και οργανωτική θωράκιση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)