Τους αποκαλούσαν «μεγαλοβιομήχανους» στις εφημερίδες και τα επίσημα έγγραφα της εποχής. Διέθεταν τρία εργοστάσια σαπωνοποιίας, πυρηνελαιουργίας και ελαιουργίας, «ανωτέρας ποιότητας» προϊόντα και διεθνείς διακρίσεις.
Αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα της οικονομίας της Ζακύνθου, αλλά και της χώρας, με απήχηση σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
