γίνεται η αφορμή να ξετυλιχθεί η ιστορία του Πόρτουλα
και μαζί της να αναδυθούν πρόσωπα και γεγονότα
που λίγο πολύ καθόρισαν την περπατησιά τού λαού μας
από το δεύτερο μισό του 19ου έως και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα:
Ένα εγκαταλειμμένο βρέφος στο κατώφλι του παπά,
η χάραξη των ελληνοτουρκικών συνόρων στον Άραχθο το 1881,
ένα φονικό στο ποτάμι, ένας λήσταρχος, μια πολυθρύλητη απαγωγή,
η ρουμανική προπαγάνδα, η Αθήνα με τα καφέ αμάν και τις μεγάλες διαδηλώσεις…,
μια κοινωνία που, σπαρασσόμενη από πολέμους, πολιτικά πάθη και ταπεινώσεις,
παλεύει μέσα από τα λάθη της να λυτρωθεί και να ορθοποδήσει.
Το ποτάμι που επέστρεφε είναι ένα μυθιστόρημα για την αναμέτρηση του ανθρώπου
με δυνάμεις που βρίσκονται έξω από τα όριά του· για τον άνθρωπο που,
πασχίζοντας να γεμίσει τα άδεια δωμάτια της ζωής του,
αναζητεί, όπως το φύλλο, το κλαδί απ’ το οποίο κόπηκε·
πέφτει, σηκώνεται, ξαναπέφτει… και πάλι απ’ την αρχή.
