Εξετάζονται, εν ολίγοις, οι πολιτικοκοινωνικοί εκείνοι συσχετισμοί που επέδρασαν στην ιδεολογική ταυτότητα και πολιτική φυσιογνωμία της ΝΔ από την ίδρυσή της έως σήμερα, αναφορικά με τις προτάσεις που κατέθεσε επί της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, τόσο κατά τη διαδικασία ψήφισης του Συντάγματος το 1975, όσο και στις μετέπειτα Αναθεωρήσεις του στη Μεταπολίτευση. Στο διά ταύτα, επιχειρείται συνολικά μια ερμηνευτική κριτική θεώρηση αυτών, με ζητούμενο την προσέγγιση της ιδεολογικής ταυτότητας της Νέας Δημοκρατίας όπως αποτυπώθηκε κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και την τυχόν ενδεχόμενη απόκλιση από τις ιδεολογικές αρχές της πολιτικής της αφετηρίας.

Περαιτέρω, επιχειρείται μια απόπειρα διερεύνησης των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το Σύνταγμα σήμερα, αναφορικά με τη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση της οικονομίας και της διαφαινόμενης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, σε σύγκριση πάντα με την πολιτική διαδρομή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στο ιστορικό και πολιτικό περιβάλλον της Μεταπολίτευσης. Αφού εξετάζονται οι ραγδαίες αλλαγές στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι μέσα σε μια βαθύτατη ομολογουμένως κρίση, διερευνάται στη συνέχεια αν και σε ποιο βαθμό έχει καταστρατηγηθεί το ισχύον Σύνταγμα σήμερα, στην εποχή των Μνημονίων, και επιχειρείται η ανίχνευση του ρόλου της Νέας Δημοκρατίας ως κοινοβουλευτικού κόμματος εξουσίας στη νέα διαμορφωθείσα τάξη πραγμάτων. Προς τούτο, μέσα από ενδελεχή διερεύνηση των ιστορικών και πολιτικών συνθηκών και επισκόπηση της θεωρίας, αλλά και της νομολογίας, προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα αναφορικά με την ερμηνεία και εφαρμογή του Συντάγματος στην Ελλάδα την εποχή των μνημονίων, ενώ εξάγονται ορισμένες διαπιστώσεις για το εγγύτερο μέλλον.