Δυόμιση χρόνια αργότερα τον Οκτώβρη του 1980, ο Ρένος έβγαλε άλλη μια μικρή συλλογή με τρία διηγήματα -τις «Ερινύες» από χρόνια πλέον εξαντλημένη.
Υπαγορεύοντας στον Αντρέα Δεληγιάννη (που τούχε έρθει σπίτι κατ΄εντολή του Λέοντα Καραπαναγιώτη) κάποια στοιχεία για πιθανή κριτική παρουσίαση των «Καμένων Φρένων» σημείωνε:
«Τα αρτιώτερα, τα πιο καθαυτό διηγήματα και μαζί τα πιο ισχυρά της συλλογής είναι:
Ο Κοροπούλης και Η Αμερικάνα, μαζί με τα Καμένα Φρένα που δεν δανείζει τυχαία τον τίτλο του στο βιβλίο...»