Αύριο –αν ξημερώσει, αν πάψει να μαίνεται η καταιγίδα– η Κόρα θα δηλώσει στο ληξιαρχείο το όνομα του γιου της. Ή ίσως, κι αυτή είναι η πραγματική της έγνοια, θα επισημοποιήσει το ποιος θα γίνει.

Βρισκόμαστε στο 1987 και, ύστερα από μια σφοδρή καταιγίδα, η Κόρα πηγαίνει μαζί με την εννιάχρονη κόρη της να δηλώσει τη γέννηση του γιου της. Ο σύζυγός της θεωρεί δεδομένο πως θα ακολουθήσει μια παμπάλαια οικογενειακή παράδοση και θα δώσει στο μωρό το δικό του όνομα. Όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με την απόφαση, όμως, η Κόρα διστάζει. Το να πάει ενάντια στην επιθυμία του είναι ένα ρίσκο που θα έχει συνέπειες, είναι όμως σωστό για το παιδί της να κληρονομήσει το όνομά του από τόσες γενιές δεσποτικών αντρών; Η επιλογή που κάνει αυτή τη στιγμή θα διαμορφώσει την πορεία της ζωής τους.

Ισχυρά συγκινητική και γεμάτη ελπίδα, αυτή είναι η ιστορία τριών ονομάτων, τριών εκδοχών μιας ζωής, και των αμέτρητων ενδεχομένων που μπορεί να πυροδοτήσει μία και μόνο απόφαση. Είναι η ιστορία μιας οικογένειας και των απεριόριστων δυνατοτήτων της αγάπης να αντέχει, ό,τι κι αν επιφυλάσσει η μοίρα.