Ο Γλωσσολόγος… Μεταξύ φυσικής και υπερβατικής οντότητας, ίπταται όπου άνθρωποι «διαφθείρουν» τις λέξεις. Όχι από άγνοια. Από δόλο το συχνότερο, στον πόλεμο ή στην ειρήνη – πάντα κάτι κερδίζουν από τις χαλασμένες λέξεις. Κι εκείνες χάνουν την ομορφιά, τη γαλήνη, την αρμονία – την αλήθεια τους. Αυτήν έρχεται ο Γλωσσολόγος να αποκαταστήσει, δάσκαλος, θεραπευτής, ιερέας και μάγος. Ο μόνος στον οποίο υποτάσσονται – του έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη, να παραδώσουν στην Κιβωτό του σώμα και ψυχή. Κι εκείνος…
Μην περιμένετε να σας απαντήσει ο ποιητής. Ένας διάμεσος είναι κι αυτός. Παντογνώστης, φαντάζεστε, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν ξέρει καλά-καλά τον «χαρακτήρα» της λέξης του, αυτής που σαν πολυδουλεμένη σκαπάνη επιζητεί να σκάψει στη ρίζα της αλήθειας. Σε ορυχείο βασανιστικό, μα όχι μάταιο. Πόσο έχει την ανάγκη σας, για να κατανοήσει, από απόσταση τώρα, τον Γλωσσολόγο του, να ψυχαναλύσετε μαζί τις προθέσεις και τις πράξεις του.
Δεν έχετε παράπονο. Σας διευκόλυνα –όσο είχα δικαίωμα– σε αυτήν τη διαδρομή, μέχρι τον τελευταίο, άγνωστο σταθμό. Αλλά τώρα, να, μπροστά μας τα πιο δύσκολα. Τι μέλλει γενέσθαι; Και πότε ακριβώς; Είθε να μην είναι ουτοπία του μυαλού, μια σύλληψη παράτολμη, κρυμμένη στην «Κιβωτό των Αναγεννημένων Λέξεων».
