Η πρώτη ποιητική συλλογή του Μαρίνου Ατζαράκη βαδίζει σε δρόμους κλασικούς και επιχειρεί να ταιριάξει σύγχρονες ανησυχίες και προβληματισμούς, με λυρισμό και παραδοσιακές φόρμες.
Συστήνομαι
Φύλλο στον αέρα, αυτό είμ’ εγώ∙
πουλί σε κλουβί, που κελαηδά
κι αυτόχειρ που στο κενό πηδά.
Είμαι φυτίλι που θα σβήσει,
είμαι ανθός ξερός στη φύση,
είμαι σαν σκλάβος υπό ζυγό…
Μοιάζω με δάσος σε πυρκαγιά,
με γλάρο μόνο σ’ ωκεανό,
μ’ έρημ’ αστέρι στον ουρανό.
Βροχή, σκοτάδι, πίκρα, θλίψη
είμαι∙ σελήνη εν εκλείψει
και μία κλαίουσα Παναγιά…
Ονομάζομαι Μαρίνος Ατζαράκης και έχω γεννηθεί στις 26 Φεβρουαρίου 1999 στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, όπου και κατοικώ μόνιμα. Είμαι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και φοιτώ στο Μεταπτυχιακό του Πρόγραμμα «Αρχαίος Μεσογειακός Κόσμος – Ιστορία και Αρχαιολογία (ΑΜΚΙΑ)» στην κατεύθυνση της Αρχαίας Ιστορίας. Κατά την τουριστική περίοδο εργάζομαι στο χώρο της εστίασης και αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο.
